İbrahim Alâeddin Gövsa'nın Hayatı

Şair, yazar, İstanbul’da doğdu. Âsim Bey’in oğludur, ilk ve orta öğrenimini İstanbul ve Trabzon’da yaptıktan sonra, Mekteb-i Hukuk’u bitirdi (1910). Adliye ve Maarif bakanlıklarında memuriyet ve öğretmenlik yapmış, İsviçre’ye psikoloji ve pedagoji öğrenimi görmeye gitmiştir. Dönüşte, Yüksek Öğretmen Okulu’nda on yıl öğretmen ve idareci olarak çalışmıştır. 1922’de Tâlim ve Terbiye Dâiresi üyesi, 1923’te Sı vas milletvekili, 1935’te müfettiş, 1939’da yeniden milletvekili olmuştur. Türk Ansiklopedisi Genel sekreterliği yaptı. 1943’te emekli oldu. Ankara’da öldü. Asrî Mezarlık’ta gömülüdür.
Küçük yaşta edebiyata ilgi duydu. 1906’dan itibaren yazdıklarını yayımlamaya başladı. Hiçbir edebî harekete katılmadı. Ferdî ve millî konularda şiirler yazmış, çocuklar için didaktik manzumeler söylemiştir. Eğitim, biyografi, ansiklopedi ve sözlük türlerinde de değerli eserler yazmış, tercümeler yapmıştır.
Şiir kitapları:
1. Çocuk Şiirleri (1910, 6 defa basıldı), 2. Güttüğü (Dedikodu, 1913), 3. Çanakkale İzleri (1926), 4. Acılar (Şiirler, nesirler, 1941, 1966), 5. Söz Oyunları (Şiirler, nesirler, 1942).
Diğer eserleri:
1. Çocuk Ruhu (1962), 2. Bediî Terbiye (1925), 3. İlk Gençlik Hakkında Ruhiyat ve Terbiye Tedkikleri (1921, bu üç eser pedagoji ile ilgilidir), 4. Yeni Türk Lügati (Kurul ile, 1930), 5. Talebe Lügati (1931), 6. Süleyman Nazif (İnceleme, 1933), 6. Meşhur Adamlar Ansiklopedisi (4 cilt, 1937), 7. Türk Meşhurları Ansiklopedisi (1946), 8. Resimli Yeni Lügat ve Ansiklopedi (5 cilt, 1947-1954), 9. Şen Yazılar (1926). [Şâirin yazılarının önemli bir bölümü kitap hâline getirilememiştir. Akbaba, Zümrüt Anka dergilerinde “Kıvılcım”, 7 Gün dergisinde “I. Ulviye” ve “Karınca” takma adları ile yazdan, tercümeleri çıktı.]